Ukończył Wydział Prawa
Uniwersytetu Warszawskiego
. Następnie odbył praktykę w
warszawskim
sądownictwie i od 1901 prowadził własną kancelarię adwokacką. Znany obrońca w procesach politycznych, członek Koła Obrońców Politycznych w Warszawie (obok m.in
Stanisława Patka
,
Leona Berensona
i
Wacława Barcikowskiego
). W 1917 po polonizacji sądownictwa w
Królestwie Polskim
został prokuratorem Sądu Apelacyjnego i wkrótce jego prezesem. W 1919 podczas wyborów do
Sejmu Ustawodawczego
był głównym komisarzem wyborczym. W latach 1920–1921 ponownie prowadził praktykę adwokacką, a od 1922 do śmierci był prokuratorem II Izby
Sądu Najwyższego
.